Gurbet rüzgarıyla savruluyorum, Yolumu sılama döndüremedim. Hasretin narında kavruluyorum, Yürek yangınımı söndüremedim. Yıllardır bir sevgi aradım durdum, Vurdu yerden yere güvendiklerim, Gerçeklerden yıldım hayaller kurdum, Vefasız çıktılar hep sevdiklerim.. Gün geldi çok sevdim, sevildim dedim, Sellere karıştı gitti sözlerim. Umulmaz vakitler darbeler yedim, Hüzün çeşmesine döndü gözlerim. Sonunda bağlandım gittim ben sana, Şu gurbet bir türlü azad etmedi. Yüreğim uçsada hep senden yana, Mutluluğumuza sevgi yetmedi. Görmek istediğim olmuş gördüğüm.. İşlerim çıkmazda dizlerim yorgun, Kara yılan saçın gibi, kördüğüm, Gönlünde başkası, ben hâlâ sürgün.. Özcan İşler
Aysız Bozkırların Kavruk Çocuğu