AYSIZ BOZKIRLARIN KAVRUK ÇOCUĞU

Fikirsiz, çilesiz yirmi dört ayar. Azat kabul etmez, köleler gördüm. Yabancılaşmayı marifet sayar, Azat kabul etmez, köleler gördüm. Ceddimizi gömmüş sağlara dönmüş, Eşkıya yatağı dağlara dönmüş, Bozulmuş da viran bağlara dönmüş, Azat kabul etmez, köleler gördüm. Benzi kirli beyaz, aklı dağılan, Otlatan çobanca her gün sağılan, Boş bir çuval gibi yere yığılan, Azat kabul etmez, köleler gördüm. Yüzümü dönerim, turnalar gibi, Sırtımı dönerim, zurnalar gibi, Zırvalar, bozulmuş kurnalar gibi, Azat kabul etmez, köleler gördüm. Nefsinin nâmına her an döğüşen, Buhrana saplanıp boyun eğişen, Dışından som altın, içi değişen, Azat kabul etmez, köleler gördüm. Kafası gönlüyle dalaşıp duran, Daldan dala uçup dolaşıp duran, Hep uç noktalarda, bulaşıp duran, Azat kabul etmez, köleler gördüm.. Özcan İşler

İç ahenk ölçüsü yok, mesafe uzak hak’la, Sayısız gökdelenler gök kubbeyi deliyor. İbadetler ihlassız bir çıkara bin takla, Ötelenmiş öteler, önce bu gün geliyor. Öfke merhamet hissi ayarsız, dert başına, Âdemlerin kalbi çöl, gösterişi dışına, Kendini kandırıyor çabaları boşuna, Ötelenmiş öteler, önce bu gün geliyor. Yürekler Kaf Dağında, camiler dolar taşar, Dilde ikrar kuvvetli, gönüller hazan yaşar, İmara muhtaç iman, torpil peşinde koşar, Ötelenmiş öteler, önce bu gün geliyor. Maddiyat düşkününün, gözünü madda bürür, Elbet dünyalıkları Cennetten üstün görür, Dünya ihtirasları peşinde koşar yürür, Ötelenmiş öteler, önce bu gün geliyor. Et-kemik çıkmazında, ruhunu eder inkâr, Şekillere bağlanmış arsız, nursuz riyakâr, Zekat faslı açılsa susuz vadiden akar, Ötelenmiş öteler, önce bu gün geliyor. Nihayetsiz kulluğu, şuurunda aramaz, Akıl-kalp ya zihin-ruh irtibatı kurumaz, Kalbinin dümenini Yaratan’a kıramaz, Ötelenmiş öteler, önce bu gün geliyor. Özcan İşler