Ana içeriğe atla

Ateş Düşüyor


Bir zillet dönemi eşsiz, benzersiz,
Her gün bir ocağa ateş düşüyor.
Acılı yürekler sessiz, çaresiz,
Her gün bir ocağa ateş düşüyor...

Kaynar kasabalar, ilçeler, iller
Dikenli yollarda aydın, cahiller
Vatanı cehennem eden saf diller
Her gün bir ocağa ateş düşüyor...

Musalla kalmadı şehit konmayan,
Vicdan mı var için için yanmayan?
Dinden bile dönüp kinden dönmeyen,
Her gün bir ocağa ateş düşüyor...

Bir yarasa uçar, bir baykuş öter,
Kan ile ateşle imtihan yeter,
Kardeş düşmanlığı vebadan beter,
Her gün bir ocağa ateş düşüyor...

Nice kardelenler soldu gül ile,
Kalleş düşman olmuş birlik, el ile,
Bazen kör bir kurşun, bazen dil ile,
Her gün bir ocağa ateş düşüyor...

Zalimlere hizmet eden sefiller,
Yalancı, yabancı düşlü gafiller,
Çakallar meydanda görünmez filler
Her gün bir ocağa ateş düşüyor...

Soysuzların belli niyeti, hali,
Yurtsuzlar anlamaz derdimi âli
Böyle gelmiş böyle gitmez ahali,
Her gün bir ocağa ateş düşüyor...
28/02/2008
Özcan İşler

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Alperen

Yiğenim Alperen’e Mazine bak, hep keşke mi eğer mi? Tarihinden, zafer akar ALPEREN. Yalpalamak, zikzak çizmek değer mi? Dilin susar, gözün bakar ALPEREN... Sen bir hiçsin sevilmeden sevmeden Civanmerdim dik dur boyun eğmeden. Dil yarası değdirmeden, değmeden, Yaşamayan baştan kokar ALPEREN... Hoşgörüyle ne belâlar savulur, Hayat-ı nur şeytan şerri kovulur, Sabır kalen, sabah akşam dövülür, Ertelenmiş kinler yıkar ALPEREN... Karınca yaz, zaman ile yarışır, Kelebek hoş, çiçeklerle varışır, Düşmeye gör, kimler işe karışır, Can gözlerin yola bakar ALPEREN... Kurtlar koyun, koyunlar ot düşünde, Herkes mahir olmuş, kendi işinde, Bir avcı var, her avcının peşinde, Çok gerçeklerler gönül yakar ALPEREN... Hayat suyu olsan, senin kaderin, Çöl rengarenk çiçek açar, ederin. Hüzünlerin, hülyalardan çok derin, Ümit gelir, hicran gider ALPEREN... 15/08/2008 Özcan İşler

Göçmen Kuşlar

Göçmen kuşlar, göçün vakti; yaz bitiyor buralarda, Sıcak diyarlara uçun, soğuklar tam başlamadan. Katılsaydım aranıza, kanatlarım olsaydı da, Ah yüreğim buz tutuyor, üşüyorum; yalnızlıktan. Siz dönünce, şenlenecek eski yuvalar eminim, Yollarınız açık olsun, hem ben de beklerim sizi, Uzun yıllar beklediğim, ama ümit kesmediğim, Gitmiş ve geri dönmemiş, nice eski dostlar gibi. Ne gittiğim, ne geldiğim fark edilmez nasıl olsa, Gelsem boynuma sarılıp, sevinenlerim bulunmaz. Kuşlar, selamlar götürün uzak, yakın yalnızlara, Gitsem, kalırım yollarda; dönmeye kalbim dayanmaz... Özcan İşler

Adamı Değilim Bu Yeryüzünün

Emeğim beyhude, çabama yazık,  Adamı değilim bu yeryüzünün. Havası, doğası, iklimi bozuk, Adamı değilim bu yeryüzünün. Herkes kayıp, kendi karanlığında, Göz gözü görmüyor viranlığında, Tok açtan habersiz, tiranlığında, Adamı değilim bu yeryüzünün. Zorbalar ezmeye bir yol buluyor, Korkanlar kadere teslim oluyor, Cesurlar, korkaklar için ölüyor,  Adamı değilim bu yeryüzünün. Hak hukuk yolunun dili olan yok, Aptal olmaktansa, deli olan yok, Alçaktan çukur çok, âli olan yok, Adamı değilim bu yeryüzünün. Düşmanı her yerde doğru sözlerin. Devir, av peşinde şahin gözlerin, Sağır vicdanların, asfalt yüzlerin,  Adamı değilim bu yeryüzünün. "İnsanım" demekten arlanıyorum, Dünyaya baktıkça darlanıyorum, Çağı anlamakta zorlanıyorum! Adamı değilim bu yeryüzünün. Özcan İŞLER