Ana içeriğe atla

Soluk Alamıyoruz

Gündüzler güneş kayıp, gecelerde yıldız yok
Kurduğumuz şehirde soluk alamıyoruz.
Ayın gülen yüzünü görmenin imkanı yok
Kurduğumuz şehirde soluk alamıyoruz..

Sorumsuzca harcadık sanma ki ibret aldık
Hayata anlam katan yeşile hasret kaldık
Kuraklık kapımıza dayandı bakakaldık
Kurduğumuz şehirde soluk alamıyoruz.

Çağlayan ırmaklarda kalmadı eski eda
Gürül gürül dereler bir bir ediyor veda
Coşkulu şelaler çoktan dedi “elvada”
Kurduğumuz şehirde soluk alamıyoruz..

Bütün çevre göç etmiş bir merkeze yürüyor
Denizlerde, göklerde bir istila sürüyor
Beynimiz stres yüklü, bedenimiz çürüyor
Kurduğumuz şehirde soluk alamıyoruz.

Magandayı, çeteyi besleyen haşlanmadı,
Zehirli yılan gibi tıslayan taşlanmadı
Arnavut kaldırıma pisleyen dışlanmadı,
Kurduğumuz şehirde soluk alamıyoruz.

Mavileri kaybettik, kire battı temizde
Sallanıyor zamanın sarkacı tepemizde
Yaşamın tükenişi bir durak ötemizde
Kurduğumuz şehirde soluk alamıyoruz.

Tabiatı hoyratça kullanarak yok ettik
Plansız projesiz binaları çok ettik
“Üstüne vazifemi? ” diye diye hak ettik
Kurduğumuz şehirde soluk alamıyoruz.

28.11.2007-Isparta
Etiketler:

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Alperen

Yiğenim Alperen’e Mazine bak, hep keşke mi eğer mi? Tarihinden, zafer akar ALPEREN. Yalpalamak, zikzak çizmek değer mi? Dilin susar, gözün bakar ALPEREN... Sen bir hiçsin sevilmeden sevmeden Civanmerdim dik dur boyun eğmeden. Dil yarası değdirmeden, değmeden, Yaşamayan baştan kokar ALPEREN... Hoşgörüyle ne belâlar savulur, Hayat-ı nur şeytan şerri kovulur, Sabır kalen, sabah akşam dövülür, Ertelenmiş kinler yıkar ALPEREN... Karınca yaz, zaman ile yarışır, Kelebek hoş, çiçeklerle varışır, Düşmeye gör, kimler işe karışır, Can gözlerin yola bakar ALPEREN... Kurtlar koyun, koyunlar ot düşünde, Herkes mahir olmuş, kendi işinde, Bir avcı var, her avcının peşinde, Çok gerçeklerler gönül yakar ALPEREN... Hayat suyu olsan, senin kaderin, Çöl rengarenk çiçek açar, ederin. Hüzünlerin, hülyalardan çok derin, Ümit gelir, hicran gider ALPEREN... 15/08/2008 Özcan İşler
Yorum Gönder
Devamı

Göçmen Kuşlar

Göçmen kuşlar, göçün vakti; yaz bitiyor buralarda, Sıcak diyarlara uçun, soğuklar tam başlamadan. Katılsaydım aranıza, kanatlarım olsaydı da, Ah yüreğim buz tutuyor, üşüyorum; yalnızlıktan. Siz dönünce, şenlenecek eski yuvalar eminim, Yollarınız açık olsun, hem ben de beklerim sizi, Uzun yıllar beklediğim, ama ümit kesmediğim, Gitmiş ve geri dönmemiş, nice eski dostlar gibi. Ne gittiğim, ne geldiğim fark edilmez nasıl olsa, Gelsem boynuma sarılıp, sevinenlerim bulunmaz. Kuşlar, selamlar götürün uzak, yakın yalnızlara, Gitsem, kalırım yollarda; dönmeye kalbim dayanmaz... Özcan İşler
Yorum Gönder
Devamı

Adamı Değilim Bu Yeryüzünün

Emeğim beyhude, çabama yazık,  Adamı değilim bu yeryüzünün. Havası, doğası, iklimi bozuk, Adamı değilim bu yeryüzünün. Herkes kayıp, kendi karanlığında, Göz gözü görmüyor viranlığında, Tok açtan habersiz, tiranlığında, Adamı değilim bu yeryüzünün. Zorbalar ezmeye bir yol buluyor, Korkanlar kadere teslim oluyor, Cesurlar, korkaklar için ölüyor,  Adamı değilim bu yeryüzünün. Hak hukuk yolunun dili olan yok, Aptal olmaktansa, deli olan yok, Alçaktan çukur çok, âli olan yok, Adamı değilim bu yeryüzünün. Düşmanı her yerde doğru sözlerin. Devir, av peşinde şahin gözlerin, Sağır vicdanların, asfalt yüzlerin,  Adamı değilim bu yeryüzünün. "İnsanım" demekten arlanıyorum, Dünyaya baktıkça darlanıyorum, Çağı anlamakta zorlanıyorum! Adamı değilim bu yeryüzünün. Özcan İŞLER 
Yorum Gönder
Devamı