Ana içeriğe atla

Kadim Zamandan Beri

Kadim Zamandan Beri

Senin şahsına değil, düşmanlarının hıncı,
Kadim zamandan beri; oynanan, oyun kızım.
Şuuruna var artık kimliksizlik bir sancı,
Kadim zamandan beri; oynanan, oyun oğlum.

Birliğe kardeşliğe kıpırdamayan parmak,
Yedi canlı dev olur, sözkonuysa aparmak,
Bizi bizden soğutmak, bizi bizden koparmak,
Kadim zamandan beri; oynanan, oyun kızım.

Taşıdığın Türklüğün, Müslümanlığın tacı,
Senin çifte kamburun söylemek bile acı,
Lekelemek isteyen der: “Irkçı, irticacı”
Kadim zamandan beri; oynanan, oyun oğlum.

Bekleme anlamazlar zamane cüceleri:
İlmi rehber edinen maksadı yüceleri,
Yıkıma ayırmışlar gündüzü, geceleri,
Kadim zamandan beri; oynanan, oyun kızım.

Karanlık yayılıyor içten içe derinden,
Değerler horlanarak sökülüyor yerinden,
Sürüp sürüştürüyor gönlümüze kirinden,
Kadim zamandan beri; oynanan, oyun oğlum.

Türk kendine dönünce çareler kolaylaşır,
İslâm medeniyeti yıldızlaşır, aylaşır.
Bin yıllık katakulli bu kaygıyı paylaşır,
Kadim zamandan beri; oynanan, oyun kızım.

Özcan İşler

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Alperen

Yiğenim Alperen’e Mazine bak, hep keşke mi eğer mi? Tarihinden, zafer akar ALPEREN. Yalpalamak, zikzak çizmek değer mi? Dilin susar, gözün bakar ALPEREN... Sen bir hiçsin sevilmeden sevmeden Civanmerdim dik dur boyun eğmeden. Dil yarası değdirmeden, değmeden, Yaşamayan baştan kokar ALPEREN... Hoşgörüyle ne belâlar savulur, Hayat-ı nur şeytan şerri kovulur, Sabır kalen, sabah akşam dövülür, Ertelenmiş kinler yıkar ALPEREN... Karınca yaz, zaman ile yarışır, Kelebek hoş, çiçeklerle varışır, Düşmeye gör, kimler işe karışır, Can gözlerin yola bakar ALPEREN... Kurtlar koyun, koyunlar ot düşünde, Herkes mahir olmuş, kendi işinde, Bir avcı var, her avcının peşinde, Çok gerçeklerler gönül yakar ALPEREN... Hayat suyu olsan, senin kaderin, Çöl rengarenk çiçek açar, ederin. Hüzünlerin, hülyalardan çok derin, Ümit gelir, hicran gider ALPEREN... 15/08/2008 Özcan İşler

Göçmen Kuşlar

Göçmen kuşlar, göçün vakti; yaz bitiyor buralarda, Sıcak diyarlara uçun, soğuklar tam başlamadan. Katılsaydım aranıza, kanatlarım olsaydı da, Ah yüreğim buz tutuyor, üşüyorum; yalnızlıktan. Siz dönünce, şenlenecek eski yuvalar eminim, Yollarınız açık olsun, hem ben de beklerim sizi, Uzun yıllar beklediğim, ama ümit kesmediğim, Gitmiş ve geri dönmemiş, nice eski dostlar gibi. Ne gittiğim, ne geldiğim fark edilmez nasıl olsa, Gelsem boynuma sarılıp, sevinenlerim bulunmaz. Kuşlar, selamlar götürün uzak, yakın yalnızlara, Gitsem, kalırım yollarda; dönmeye kalbim dayanmaz... Özcan İşler

Adamı Değilim Bu Yeryüzünün

Emeğim beyhude, çabama yazık,  Adamı değilim bu yeryüzünün. Havası, doğası, iklimi bozuk, Adamı değilim bu yeryüzünün. Herkes kayıp, kendi karanlığında, Göz gözü görmüyor viranlığında, Tok açtan habersiz, tiranlığında, Adamı değilim bu yeryüzünün. Zorbalar ezmeye bir yol buluyor, Korkanlar kadere teslim oluyor, Cesurlar, korkaklar için ölüyor,  Adamı değilim bu yeryüzünün. Hak hukuk yolunun dili olan yok, Aptal olmaktansa, deli olan yok, Alçaktan çukur çok, âli olan yok, Adamı değilim bu yeryüzünün. Düşmanı her yerde doğru sözlerin. Devir, av peşinde şahin gözlerin, Sağır vicdanların, asfalt yüzlerin,  Adamı değilim bu yeryüzünün. "İnsanım" demekten arlanıyorum, Dünyaya baktıkça darlanıyorum, Çağı anlamakta zorlanıyorum! Adamı değilim bu yeryüzünün. Özcan İŞLER